2791-) Ebû Abdurrahman oğlu Rebia ve diğer bazı ulemadan şöyle Rivâyet edildi: Ebû Musa el-Eşari (radıyallahü anh) Ömer b. Hattab’ın huzuruna girmek için izin istedi ve üç defa izin isteğini tekrarladı (içerden ses gelmeyince) geri döndü. Ömer (radıyallahü anh) arkasından adam göndererek (çağırdı ve): Niçin girmedin?» diye sordu. Ebû Musa (radıyallahü anh): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in «Üç defa izin istenir. Eğer sana müsaade edilirse girersin yoksa dönersin » buyurduğunu duydum.» dedi. Ömer (radıyallahü anh): Bunu başka kim biliyor? Eğer bana bunu bilen birisini getirmezsen sana şöyle şöyle yaparım.» dedi Ebû Musa (radıyallahü anh) çıktı ve mesciddeki Ensar meclisi denilen bir meclise geldi ve: Ben Ömer b. Hattab (radıyallahü anh)-a Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den izin isteme üçtür yoksa dönersin buyurduğunu duyduğumu haber verdim. O da: Eğer bana bunu bilen başka birisini getirmezsen sana şöyle şöyle yaparım (cezalandırırım) dedi. Eğer aranızda bunu işiten varsa benimle gelsin.» deyince oradakiler aralarında gençleri olan Ebû Said el-Hudri-ye: Kalk onunla git.» dediler. O da gidip Hazret-i Ömer-e ayni hadisi söyleyince Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) Ebû Musa (radıyallahü anh)-ya: Ben seni itham etmiyorum. Fakat insanların Resûlüllah adına (sallallahü aleyhi ve sellem) yalan uydurmalarından korktum.» dedi. Buhârî Buyu 34/9; Müslim Âdâb 38/7 no:36 Ömer (radıyallahü anh)-in şahit istemesi de bu korkudan doğmuştur. Bu sebeple Resûl-i Ekrem-e nispet edilen şeylerin tahkik edilmesi gerektiğine dikkati çekmiştir. Başka bir Rivâyette Übey b. Kâ-b da bu hususta şahitlik yapmış ve «Ey Hattaboğlu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashabı üzerinde bir azab olma!» deyince Hazret-i Ömer (radıyallahü anh): «Süphanellah! Ben bir şey duydum onu tesbit etmek istedim» demiştir. (Bâcî el-Münteka c.7 s. 285).