2877-) Esed oğullarından bir adam şunları anlattı: Ben ve ailem «Bakîil-Garkad» (ismindeki Medine Mezarlığın)-a indik. Ailem bana: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a git bizim için yiyecek bir şey iste.» dediler ve ihtiyaçlarını söylemeye başladılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a gittiğimde yanında kendisinden yardım isteyen bir adam buldum. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona: Sana verecek bir şey bulamıyorum» diyordu. Adam kızgın bir halde: ederim ki sen istediğine veriyorsun » diyerek Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den ayrılıp gitti. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Bu adam kendisine verecek bir şey bulamıyorum diye bana kızıyor. Sizden kim bir ukiyye veya dengi balı olduğu halde dilenirse ısrarla dilenmiş olur» buyurdu. Esedî: «Bize göre bir deve bir ukiyyeden daha iyidir» dedi. Mâlik der ki: Bir ukiyye kırk dirhemdir. der ki; Ben de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den birşey istemedim geri döndüm. Daha sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e arpa ve kuru üzüm getirilince Allah bizi zengin kılıncaya kadar onlardan bize taksim etti. Nesaî Zekât 23/90.