125-) Abdullah ibn Mes-ûd(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in maiyyetinde Medine harabelerinde yürüyordum. Peygamber beraberinde bulunan hurma dalından bir deyneğe dayanıyordu. Derken bir kaç Yuhûdî-ye rastladı. Bir takımı diğer takımına: O-na ruhu sorun dedi. Bir takımı da: O-na birşey sormayın bunun hakkında hoşlanmayacağınız birşey söyler dedi. Bunun üzerine biri kalkıp: Yâ Ebâ-l-Kaasım ruh nedir? diye sordu. Peygamber sükût etti. Kendi kendime: O-na şübhesiz vahy olunuyor dedim. Ve yanından kalktım. Vahiy hâli sıyrılınca: ruhu sorarlar. De ki: Ruh Rabbimin emrindendir. Onlara az bir ilimden başkası verilmemiştir" (lsrâ: 17/85) âyetini söyledi. A-meş: Bizim okuyuşumuzda işte böyle "Ve mâ ûtû (= Onlara verilmedi...)" şeklindedir dedi.