782-) Ubeydullah dedi ki: Sabit el-Bunâni’den o da Enes ibn Mâlik’ten (o şöyle demiştir): Ensâr-dan bir zât kendi kavmine Kubâ mescidinde imamlık ederdi. O zât açıktan okunacak namazlarda ne zaman namazda okunacak sûrelerden birini okuyacak olsa evvelâ Kul huvellahu ahad Sûresi-ni okur onu bitirdikten sonra ötekine başlardı. Bunu her rek-atta yapardı. Arkadaşları ona itirâz edip: Sen bu sûreyi okuyorsun sonra buna kanmıyorsun da başka bir sûre daha okuyorsun- Ya bu sûreyi okumakla yetin yahut bunu bırak da başka sûre oku dediler. O da: Ben bunu terkedecek değilim. Böylece imamlık etmemi isterseniz edeyim. İstemediğiniz takdirde sizi terkederim kıldırmam dedi. Halbuki o zâtı onlar kendilerinin en faziletlilerinden sayarlardı. Bunun için başkasının imâm olmasını da istemiyorlardı. Peygamber onlara geldiği zaman keyfiyyeti O-na haber verdiler. Peygamber de: "Yâ fulan arkadaşlarının tavsiye ettikleri şeyi yapmaktan seni men eden nedir? Her rek-atta seni bu sûreye yapışmana sevkeden sebeb nedir?" diye sordu. O zât: Ben bu sûreyi seviyorum dedi. Peygamber de: "Onu sevmen şübhesiz seni cennete girdirecektir" buyurdu.