955-) Bize Hammâd Abdulazîz ibn Suheyb-den ve Sabit el-Bunânî-den; o ikisi de Enes ibn Mâlik-ten tahdîs etti(Enes şöyle demiştir): Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sabah namazını Hayber yakınında alaca karanlıkta kıldırdı sonra hayvanına bindi de: "Allâhu Ekber. Harıbet Hayberu. înnâ izâ nezelnâ bi-sâhati kavmin fesâe sahâbu-l-munzerîn”. (Allâhu ekber. Hayber harâb oldu gitti -yahut harâb olsun- Biz bir kavmin yurdunu (basıp içine) girdik mi inzâr edilmiş olanların sabahı yaman olur) buyurdu. Hayber ahâlîsi dışarı çıktılar sokaklarda koşarak: İşte Muhammed ve ordu diyorlardı. Râvî: "Hamîs" ordu demektir dedi. Nihayet Rasûlüllah onlara gâlib geldi muhariplerini öldürdü zürriyetlerini esîr aldı. Safiyye bintu Huyey evvelâ Dıhye el-Kelbî-nin milki oldu sonra da Rasûlüllah-ın milki oldu. Sonra Safiyye-ye hürriyet verip onunla evlendi. Safiyye-nin hürriyete kavuşturulmasını da kendisine mehr yaptı. Râvî Abdulazîz ibn Suheyb ; Sabit el-Bunâni’ye: Yâ Ebâ Muhammed! Enes-e ona neyi mehr yaptı diye sen sordun mu? dedi. Sabit de: Peygamber Safiyye-ye hürriyetini mehr yaptı dedi de gülümsedi. Bu "Korku Namazı Bâbları" merfû ve mevsûl altı hadîs ihtiva etti. Bunlardan ikisi daha önceki bahislerde tekerrür etti. Dördü bu bahse hâlistir...(İbn Hacer).