957-) Âişe(r.anha) şöyle demiştir:(Bayram günlerinin birinde) Rasûlüllah yanıma girdi. O esnada benim yanımda Buâs harblerine âid ezgileri (def çalarak) okuyan iki kız vardı. Yatağına uzanıp yüzünü çevirdi. Derken Ebû Bekr de girdi ve Peygamber-in yanında şeytân mızmârı mı? diyerek beni azarladı. Rasûlüllah hemen ona döndü ve: "Onları bırak" buyurdu" Babamın zihni başka şey ile meşgul olunca ben kızlara işaret ettim onlar da dışarı çıktılar. bir bayram günü siyahîler kalkanlar ve mızraklarla oynuyorlardı. Ve ben Peygamber-den (bakmağa izin) istedim yahut kendiliğinden: "Bakmak arzu ediyor musun?" dedi. Ben: Evet (istiyorum) dedim. Hemen beni arkasında yanağım yanağı üzerine gelecek şekilde ayak üstü dikeltti ve: "Haydin Erfide oğulları!" dedi. Nihayet bakmaktan usandığımda: "Artık yeter mi?" diye sordu. Ben: Evet dedim. "Öyleyse git" buyurdu.