1171-) Câbir(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bizlere Kur-ân-dan sûre öğretir gibi işlerin hepsinde îstihâre-yi öğretirdi "Her biriniz bir işe kasdettiği zaman farz olmayarak iki rek-at namaz kılsın sonra şu duayı söylesin; innî estehîruke bi-ilmike ve estakdiruke bi-kudretike ve es -eluke min fadlike’l-azîm. Feinneke takdiru velâ akdiru ve ta’lemu velâ a-lemu ve ente allâmu-l-ğuyüb. in kunte ta-lemu enne hâzel-emre hayrun lîfîdînî ve meâşî ve akıbeti emri -yahut da şöyle buyurdu: Âcili emrî ve ecilihi-fakdurhu lî ve yesserhu lî Summe bârik lî fîhî. in kunte ta-lemu enne hâzel-emre şerrun lî fî dînî ve meâşî ve akıbeti emrî -yahut şöyle buyurdu: Fî âcili emrî ve ecilihî- fasrifhu annî vasrifnî anhu vakdur liye-l-hayra haysu kâne summe ardınî bihî desin" buyurdu. İstihare eden kimse duanın "bu iş" lâfzı yerinde kendi hacetini adiyle anar demiştir. Duanın tercemesi şöyledir: "Yâ Allah bildiğin için Sen-den hayırlısını dilerim. Gücün yetiştiği için Sen-den beni kudretlendirmeni dilerim. Hayırlı olanın beyân ve takdirini Sen-in o büyük fadlından isterim. Çünkü Sen-in (her şeye) gücün yeter; benim ise gücüm yetmez. Sen (her şeyi) bilirsin; ben ise bilmem. Ve Sen bütün gaybları pek yakından bilensin! Yâ Allah şu işin dînim hayâtım ve âhiretim -yahut şöyle der: dünyâ ve âhiret işim hususunda bana hayırlı olduğunu bilmekte isen (yânı; Sen-in ilminde böyle olduğu kararlaşmış ise) bunu bana mukadder kıl ve bunu bana kolaylaştır. Sonra müyesser kıldığın bu işte bana bereketler ihsan eyle! şu işin dînim yaşayışım ve âhiretim -yahut şöyle der: dünyâ ve âhiret işim hususunda benim için bir şerr olduğunu bilmekte isen bu işi benden; beni de o işten çevir. Ve hayr her nerede ise onu benim için makdûr (ve müyesser) kıl. Sonra da beni bu hayrdan râzî kıl"