1212-)
Abdullah ibn Mes-ûd(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Biz: Tahiyye namaz içindedir der bir takım isimler söyler ve birbirimize selâm okurduk(yani fulâna selâm olsun fulâna selâm olsun derdik). O isimlere selâm ettiğimizi Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) işitti de: lillâhi ve-s-salâvâtu ve-t-tayyibâtu. Es-Selâmu aleyke eyyuhen-nebiyyu ve rahmetu-llâhi ve berekâtuhu. Es-Selâmu aleynâ ve alâ ibâdillâhıs-sâlihîn. Eşhedu en lâ ilahe ille-llâhu ve eş-hedu enne Muhammeden abduhu ve rasûluhu” deyiniz. Çünkü sizler bu ve ibâdillâhis-sâlihîn ( = ve Allah-ın bütün iyi kullarına selâm olsun) sözünü söylediğiniz zaman muhakkak Allah -ın gökteki ve yerdeki her bir sâlih kuluna selâm vermiş olursunuz" buyurdu.
Kaynak: Sahîh-i Buhârî Kitâbu-l-amel Fî-s-salât
Konu: Namaz İçinde Bazı Kimselerin İsimlerini Söyleyen Yahud Yine Namaz İçinde İken Namazı Bozup Bozmayacağını Bilmeyerek Başkasına Selam Veren Kimse Bâbı