1296-) Usâme ibn Zeyd (radıyallahü anh) tahdîs edip şöyle dedi: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)-in kızı(Zeyneb) Peygamber-e: Oğlum öldü bana geliniz diye haber gönderdi. Peygamber de kızına selâm söyleyerek: "Allah-ın aldığı ve verdiği her şey Allah-a âiddir ve her şey Allah katında belirlenmiş bir müddet bir ömür iledir. Binâenaleyh ey kızım sen sabr et ve bu sabrın Allah yanında sevabı olduğunu hatırla" diye cevâb yolladı. defa Zeyneb Peygamber-e yemîn vererek: Muhakkak geliniz diye haber gönderdi. haber üzerinePeygamber kalktı. Maiyyetinde Sa-d ibn Ubâ-de Muâz ibn Cebel Ubeyy ibn Ka-b Zeyd ibn Sabit ve bir takım insanlar olduğu hâlde Zeyneb-in evine geldi. Çocuk Rasûlüllah’ın kucağına verildi. Çocuğun canı gidip gelmekte ve hareket hâlinde idi. Râvînin: Vücûdu sanki (zaîflikten) eski su kırbası gibi idi dediğini sanıyorum demiştir. Rasûlüllah-ın iki gözü yaş döktü. Sa-d ibn Ubâde: Yâ Rasûlallah bu yaş bu ağlayış nedir? dedi. Rasûlüllah: "Bu gözyaşı bir rahmettir ki Allah onu kullarının gönülleri içine koymuştur. Allah ancak kullarından merhametli olanlara merhamet ihsan eder" buyurdu.