1311-) Bana Amre bintu Abdirrahmân haber verip şöyle dedi: Ben Âişe (r.anha)-den işittim şöyle dedi: Peygamber-e(Mûte şehîdleri) Zeyd ibn Hârise-nin Ca-fer-in Abdullah ibn Revâha-nın şehîdlik haberi geldiği zaman Peygamber (mescidde) oturmuştu. Yüzünde hüzün ve keder eseri fark ediliyordu. Ben de kapının Rasûlüllah-ın görülebileceği bir aralığından yâni kapının yarığından kendisine bakıyordum. Bu sırada Rasûlüllah-a bir adam geldi ve: Ca-fer-in kadınları dedi ve onların ağlaştıklarını söyledi. Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) o kimseye kadınları bu çığlıktan men- etmesini emretti. O adam gitti. Sonra ikinci defa Rasûlüllah-a geldi ve kadınların kendisine itaat etmediklerini haber verdi. Rasûlüllah yine: "Kadınları nehyet!" buyurdu. O adam üçüncü defa geldi ve: Yâ Rasûlallah! Vallahi kadınlar bize galebe ettiler dedi. (Râvî Amre dedi ki:) Âişe: Rasûlüllah o adama: "Bu kadınların ağızlarına toprak saç" buyurdu dedi. dedi ki: Ben de o adama: Allah senin burnunu topraklasın yânı Allah seni zelîl etsin. Sen ne Rasûlüllah-ın sana verdiği emri yerine getirdin ne de hüzün ve keder içinde bulunan Rasûlüllah-ı kendi hâlinde bıraktın! Dedim.