1489-) Bize el-A-meş tahdîs edip şöyle dedi: Bana Şakîk Amr ibnu’l-Hâris-ten; o da Abdullah ibn Mes-ûd-un kadını Zeyneb-den tahdîs etti. A-meş dedi ki: Ben bu hadîsi Ibrâhîm ibn Yezîd-e söyledim. İbrâhîm de bana Ebû Ubeyde (Âmir ibn Abdillah ibn Mes-ûd)-den; o da Amr ibnu-l-Hâris-ten; o da Abdullah-ın kadını Zeyneb-den musâvî olarak bu hadîsin benzerini tahdîs etti. Zeyneb şöyle demiştir: Mescid-de idim. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-i gördüm ki O: "Kadınlar! Velev ki kendi zînetlerinizden olsun; sadaka veriniz. " buyurdu. Zeyneb ise hem kocası Abdullah-ı hem de kendi himaye ve terbiyesinde bulunan bir takım yetîmleri infâk ediyordu. Râvî dedi ki: Zeyneb Abdullah-a: Sen Allah-ın Elçisi-ne: Benim sana ve himayemde bulunan yetîmlerine nafaka vermekliğim benden sadaka yerine kâfi gelir mi? soruver dedi. Abdullah: Allah Elçisi-ne sen kendin sor dedi. Zeyneb dedi ki: Bunun üzerine ben (bayram günü) Peygamber-e gittim. Kapıda Ensâr-dan bir kadını (bekler) buldum. Onun haceti de benim hacetim gibi idi. Bilâl yanımıza geldi. Biz herbirimiz Bilâl-e: Peygamber-e sor: Benim kocama ve himayemde bulunan yetimlerime nafaka vermekliğim benden sadaka olarak yeter mi (Sadaka vermiş olur muyum)? dedik. bu esnada Bilâl-e: Bizim isimlerimizi Peygamber-e haber verme diye de tenbîh ettik. içeri girdi ve Peygamber-e sordu. Rasûlüllah: "Bunu soranlar kimdir?" dedi. Bilâl: Zeyneb-dir dedi. Rasûlüllah: "Zeyneb-lerin hangisidir?" diye sordu. Bilâl: Abdullah-ın kadınıdır dedi. Rasûlüllah: "Evet ona iki ecr vardır: Biri hısımlık (yani hısımla ilgilenme) ecri öbürü de sadaka ecridir" buyurdu.