1507-) Bana Yûnus ibn Yezîd ez-Zuhrî-den;o da Abdullah-ın oğlu Sâlim-den; o da Bâbası Abdullah ibn Omer(radıyallahü anh) -den haber verdi ki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: "Semânın ve pınarların suladığı yahut sulanmaksızın kendi ince damariarıyle su emip yetişmiş olan yer mahsûllerinde uşr yani onda bir zekât vergisi; kuyulardan kova ve dolapla sulananlarda ise yirmide bir zekât vergisi vardır". Abdillah el-Buhârî şöyle dedi: Bu hadîs evvelki Ebû Saîd hadîsinin tefsiridir. Çünkü Ebû Saîd hadîsinde onda bir yahut yirmide bir diye bir hudûdlama yapılmamıştı. -Râvî der ki: Buhârî bu hadîs sözüyle İbn Omer-in "Semânın suladığı mahsûllerde onda bir... zekât vardır" hadîsini kasdediyor.- Peygamber bu İbn Omer hadîsinde (onda bir yahut yirmide bir vâcib olanı) beyân edip mıkdârı ta-yin eylemiştir. Sıka-dan gelen ziyâde ise kabul edilmiştir. Müfesser (yani hâss) olan mübhem (yani âmm) olan üzerinde hükmeder yani onu tahsîs eyler. Ziyâde güvenilir râvîler rivayet ettiği zaman makbuldür. Nitekim el-Fadl ibnu Abbâs: Peygamber fetih günü Ka-be-de namaz kılmadı diye rivayet etti. Bilâl ise: Peygamber o gün Ka-be-de namaz kılmıştır dedi. Netîce-de Bilâl’in sözü alındı da Fadl-ın hadîsi bırakıldı.