1631-) Bana Zeyd ibnu Eşlem Bâbası Eslem-den haber verdi ki Umer ibnu-l-Hattâb(radıyallahü anh) Rükn yani Haceri Esved için: Dikkat! Vallahi ben senin zarar veremez fayda veremez bir taş olduğunu pek iyi bilmekteyim. Eğer Peygamber-in seni isti-lâm ettiğini görmüş olmayaydım seni isti-lâm etmezdim demiş ve akabinde Haceri Esved-i isti-lâm etmiştir. İsti-lâmdan sonra: Bizim bu hızlı yürüyüş ile hâlimiz nedir (yani buna neden devam ediyoruz)? Biz bu hızlı yürü­yüşle ancak müşriklere kuvvet gösterişi yapar idik. Halbuki Allah on­ları helak etmiştir dedi. Sonra da (bu düşünceden dönerek): Bu remel yani hızlı yürüyüş Peygamber-in yaptığı bir şeydir; işte bunun için biz remel yürüyüşünü terketmek istemiyoruz dedi . Yahya (el-Kattân) Ubeydullah-tan; o da Nâfi-den tahdîs etti ki Umer (radıyallahü anh): Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in şu iki köşeyi isti-lâm ettiğini gördüğüm zamandan beri şiddette ve rahatlıkta(yani Harem-in kalabalık ve tenhâ hâlinde) Yemen tarafındaki bu iki rük­nü isti-lâm etmeyi hiç terketmedim demiştir. Râvî Ubeydullah dedi ki: Ben Nâfi-e: İbn Umer bu iki rükn arasında yürür(diğerleri ara­sında koşar) mıydı? diye sordum. Nâfİ-: İbn Umer bu iki rükün ara­sında ancak isti-lâmının daha kolay olması için yürür idi dedi .