1733-) Bize Mûsâ ibnu Ukbe tahdîs etti ki Nâfi- şöyle de­miştir: İbnu Umer(radıyallahü anh) İbnu-z-Zubeyr-in emirliği zamanında Harûrîler-in hacc ettiği (64. hicret) yılı hacc etmek istedi. (Oğlu tarafından) kendisine: İnsanlar arasında harb olmaktadır. Biz onların sana Ka-be (ye gitmek)den mâni- olmalarından korkuyoruz denildi Umer: "And olsun muhakkak ki Allah Elçisinde sizin için çok güzel bir uyma örneği vardır"(el-Ahzâb: 21). O takdirde ben de Rasûlullah-ın(Hudeybiye senesi) yaptığı gibi yaparım. Ben sizi şâhid tutuyorum ben kendime umre yapmayı vâcib kıldım dedi. Nihayet Zu’l-Huleyfe-nin önündeki Beydâ-nın yüksek yerinde olduğu zaman: olunmak sebebiyle ihramdan çıkmanın cevazında) hacc ile umrenin sânı başka başka değil ancak birdir. Ben sizleri şâhid tutuyorum:. Ben bir umrenin beraberinde haccı birleştirdim dedi. Ve satın aldığı kurbanlığı gerdanlıklanmış olarak Ka-be-ye he­diye olmak üzere şevketti. Nihayet Mekke-ye geldiği zaman Ka-be-yi tavaf Safa ile Merve-yi de sa-y etti. Bunun üzerine birşey artırmadı. İhram sebebiyle haram olmuş şeylerden hiçbiri de tâ nahr gününe ka­dar halâl olmadı (yani ihramdan çıkmadı). Nahr günü tıraş olup kur­bânını kesti. Ve o gün(Arafat-ta vakfeden sonra) yaptığı ilk ifâda tavâfıyla hacc ve umre tavafını yerine getirmiş olduğu re-yinde bu­lundu. Sonra: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) de böyle yaptı dedi .