1745-) İbn Cureyc şöyle demiştir: Bize Atâ tahdîs etti. O Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)-tan şöyle derken işitmiştir: Biz Minâ-da kal­dığımız üç günden fazla bir zamanda kurbân develerimizin etinden yemezdik.(Üç günden arta kalan eti sadaka yapardık.) Sonra Pey­gamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bize ruhsat verdi de: "Kurbân etlerinizi yiyiniz ve(kavu­rup) azık yapınız" buyurdu. Bu müsâade üzerine biz de yedik ve azık edindik. İbn Cureyc dedi ki: Ben Atâ-ya: Câbir Medine-ye gelince­ye kadar dedi mi? diye sordum. Atâ: Hayır (Câbir Medine-ye gelin­ceye kadar demedi) dedi . Abdurrahmân kızı Amre tahdîs edip şöyle de­di: Ben Âişe(radıyallahü anha)-den işittim şöyle diyordu: Biz Rasûlullah-ın beraberinde -Veda Haccı-na- zu-l-ka-deden beş gün kala(Medine-den) çıktık. Biz(bu aylarda umre değil) yalnız hacc edilir zannediyorduk. Nihayet Mekke-ye yaklaştığımız zaman Rasûlullah beraberinde kurbanı bulunmayanlara emretti. Onlar Beyt-i tavaf (sallallahü aleyhi ve sellemafa ile Merve ara­sını sa-y) ettiklerinde bundan sonra ihramdan çıkarlardı. Âişe dedi ki: Kurbân bayramının bifinci günü bir sığır eti ile yanımıza girildi. Bu et nedir? diye sordum. getiren kimse tarafından: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) kendi kadınları adına kurbân kesti denildi. Yahya ibn Saîd dedi ki: Ben bu hadîsi el-Kaasım (ibn Muhammed ibn Ebî Bekr)-a zikrettim de el-Kaasım: Amre sana bu hadîsi olduğu gibi tastamam getirmiştir dedi .