1818-) Urve şöyle demiştir: Ben Peygamber-in zevcesi ve teyzem Âişe-ye şunu söyledim. Ben bunu söylediğim zaman yaşı küçük bir genç hâlinde idim: Mübarek ve müteâlî olan Allah-ın şu kavli hakkında re-yin nedir?: "Şübhe yok ki Safa ile Merve Allah -in alâmetlerindendir. İşte kim o Beyt -i hacc veya umre ile ziyaret ederse bunları güzelce tavaf etmesinde üzerine bir be-s yoktur. Kim gönlünden koparak bir hayr işlerse (mükâfatını görür).Çünkü Allah tâatlerin ecrini veren ve hakkıyle bilendir" (el-Bakara: 158). Ben Safa ile Merve arasında dolaşmamaktan dolayı hiçbir kimse üzerine günâh olacağını zannetmiyorum dedim. Âişe: Hayır âyetin ma-nâsı asla dediğin gibi değildir. Eğer bu âyetin ma-nâsi senin söylemekte olduğun gibi olaydı âyet: "Safa ile Merve arasında dolaşmamakta günâh yoktur" suretinde olurdu. Bu âyet Ensâr hakkında indirilmiştir. Onlar İslâm-dan evvel Menât putuna ibâdet için telbiye ediyorlardı. Menât putu Kudeyd mevkiinin hizasında bulunuyordu. Onlar (kendi putları karşısında bulunan) Safa ile Merve putları arasında sa-y etmeyi günâh sayarlardı. İslâm Dîni gelince Ensâr bunu Rasûlüllah-a sordular. Bunun üzerine Yüce Allah: "Şübhe yok ki Safa ile Merve Allah-ın alâmetlerindendir. İşte kim o Beyt’i hacc veya umre niyetiyle ziyaret ederse bunları güzelce tavaf etmesinde üzerine bir günâh yoktur... " (el Bakara: 158) âyetini indirdi. ibn Uyeyne ve Ebû Muâviye Hişâm-dan yaptıkları rivayette Hişâm Urve-den; o da Âişe-den; onun: "Safa ile Merve arasını dolaşmadıkça Allah bir kimsenin haccını ve umresini tamam etmez" dediğini ziyâde etmişlerdir.