1847-) Abdullah ibn Ma-kıl şöyle demiştir: Ben Ka-b ibn Ucre-nin yanına oturdum ve ona(el-Bakara: 196.âyetteki) fidyeyi sordum. O şöyle dedi: Bu âyet husûsî olarak benim hakkımda fakat umûmî olarak sizin hakkınızda indi: Ben Rasûlüllah-ın yanına götürüldüm. Bitler yüzüm üzerinde saçılıyordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): "Sana ulaşan ezanın gözümle görmekte olduğum bu dereceye ulaştığını sanmıyordum -yahut da şöyle buyurdu: Sana ulaşan meşakkatin gözümle görmekte olduğum bu dereceye varacağını düşünmüyordum. Bir koyun bulup kurbân edebilir misin?" buyurdu. Hayır(bulamam) dedim. Bunun üzerine Rasûlüllah: ise sen ya üç gün oruç tut yahut her bir fakire yarım sâ’ (=520 dirhem) vermek suretiyle altı fakiri doyur!”buyurdu.