Hocam ben eşimi severek ve isteyerek evlendim. Ancak evlendiğimizden beri pek çok tartışmamız oldu. Tartışmalarımızın konusu hep küçük şeylerdi ama nasıl bu kadar büyüdüler gerçekten bilmiyorum. Maalesef bana şiddet uyguladığı zamanlar da oldu. Bu sadece "küçük bir itme" ya da "kızgınlık anı" değildi. Kolumu morarttı gözümü morarttı; hatta insan içinde bile dövdü. Geriye dönüp baktığımda ona ailesine ya da evliliğimize hiç zarar vermediğimi düşünüyorum. Onu hiçbir zaman mahcup etmedim ve aldatmadım.

Çocuklarımız olduğu yıllarda daha iyiydik. Ancak çocuklarımız olduktan sonra da gereksiz tartışmalarımız devam etti. Yaşım ilerledikçe belki de bu yüzden geçmişte yaşananları artık sindiremiyorum. Bu hislerimi ona açık açık söyledim. Boşanabileceğimizi duygularımın artık aynı olmadığını dile getirdim. Eşime karşı kadınlık görevlerimi yerine getirmekte zorlanıyorum. Bu detayı yazdığım için özür dilerim ama bu sorunları hiç kimseye anlatmadım anlatamıyorum. İçime attıkça hasta olacakmışım gibi hissediyorum. Günlerim stresle geçiyor ve bu durumu çocuklarıma da yansıttığımı fark ediyorum.

Allah ondan razı olsun; çocuklarımız olduğu için beni fazla çalıştırmadı şu anda sadece haftada bir gün çalışıyorum o da bana değişiklik olsun diye. Ancak birkaç ay önce eşim hastalandı hastanede yattı. "Hakkını helal et." dediğinde "Helal ediyorum." diyemedim.

Durumunuzu bir psikologla görüşmelisiniz. Bizim size nasihatimizden daha yararlı olacağını düşünürüz.