1960-) Hadîsi bize Ebû-l Yemân tahdîs edip şöyle dedi: Bize Şuayb ibnu Ebî Hamza ez-Zuhrî-den haber verdi. O şöyle demiştir: Bana Ebû Bekr ibnu Abdirrahmân ibn Haris haber verdi ki bâbası Abdurrahmân Mervân ibnu-l-Hakem-e (vefatı: 65 H. Ramazânı) şunu haber vermiştir; Âişe ve Ümmü Seleme bu Abdurrahmân-a Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) ehliyle cinsî münâsebetten dolayı cünüb olduğu hâlde fecr ona erişirdi. Fecrden sonra Rasûlüllah yıkanır ve orucu tutardı diye haber verdiler. haber üzerine vâlî Mervân Abdurrahmân ibnu-l-Hâris-e hitaben: Allah-a yemîn ediyorum ki sen bu haberi makaale ile Ebû Hureyre-yi muhakkak zorluğa düşürüyorsun dedi. Ve Mervân o günlerde (Muâviye ibn Ebî Sufyân tarafından) Medîne üzerinde hâkim bulunuyordu. Ebû Bekr dedi ki: Abdurrahmân Mervân-ın bu sözünden hoşlanmadı. Bundan bir müddet sonra Zu’l-Huleyfe-de bizim Ebû Hureyre ile birleşmemiz mukadder oldu. Ebû Hureyre-nin orada bir arazîsi vardı. İşte bu buluşmada Abdurrahmân Ebû Hureyre-ye: Ben sana bir iş söyleyeceğim. Eğer Mervân o iş hususunda bana yemîn etmiş olmayaydı ben o işi sana zikretmezdim dedi. Ve akabinde ona Âişe ile Ümmü Seleme-nin yukarıda geçen sözlerini zikretti.(Ebû Hureyre-nin yüzü renklendi ve:) Görüşüm böyledir (yani cünüb olarak sabaha giren oruç tutmaz). Bana el-Fadl ibnu Abbâs tahdîs etti o daha iyi bilendir dedi. Hemmâm ibn Münebbih ile Abdullah ibn Omer-in oğlu Ebû Hureyre-den olmak üzere Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) böyle kişiye iftâr ile emrederdi diye söylemişlerdir. (Buhârî dedi ki): Birincisi yani Âişe ve Ümmü Seleme hadîsi ittisal bakımından daha sağlamdır.