2179-) Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.)-in üzerine hiçbir gün geçmezdi ki o günün iki tarafının yani sabah ve akşam vakitlerinin birinde Peygamber muhakkak Ebû Bekr-in evine gelirdi. Nihayet Peygamber-e Medine-ye gitmek üzere yola çıkmak hususunda Allah tarafından izin verilince bize gelmesi hususunda mu-tâd olmayan öğle vaktinde ansızın geldi. Ebû Bekr-e O-nun gelişi haber verildi. Ebû Bekr: Meydana gelmiş mühim bir iş olmadıkça Peygamber bu saatte bize gelmezdi dedi. Ebû Bekr-in yanına girince ona: "Yanında kim varsa dışarı çıkar!" buyurdu. Bekr: Bu ikisi benim iki kızımdır yâ Rasûlüllah dedi. Bekr bu sözüyle ben Âişe-yi ve Esmâ-yı kasdediyordu. Peygamber: "Şu mühim işi hissettin mi; Bana Medine-ye çıkmak hususunda izin verildi" buyurdu. Bekr: Yâ Rasûlallah! Çıkışta senin sohbetinde ve maiyyetinde bulunmak isterim. Sohbetini isterim dedi ve şöyle ilâve etti: Yâ Rasûlallah! Yanımda iki binek devesi vardır. Ben bunları Medine-ye hicret çıkışı için hazırladım. Binâenaleyh Sen bunların birini al! Dedi. aleyhi ve sellem):