2524-) Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)-tan(o şöyle demiştir): Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) deniz sahili tarafına bir askerî birlik gönderdi ve bunlar üzerine Ebû Ubeyde ibn Cerrâh-ı kumandan ta-yîn etti. Bu birlik üç yüz neferden ibaretti. Ben de bunların içinde idim. Biz yola çıktık. Nihayet yolun bir kısmında bulunduğumuz zaman azığımız tükendi. Bunun üzerine Ebû Ubeyde bu askerî birliğin mücâhidlerine yanlarındaki azıkları getirmelerini emretti. Getirilen erzakı bir yere topladı ki toplanan erzak iki dağarcık hurmadan ibaret idi. Ebû Ubeyde bu hurma ile her gün azar azar vererek bizi geçindiriyordu. Nihayet bu da tükenmişti. Artık bizlerin payına her gün ancak birer hurma düşüyordu. (Câbir bu vak-ayı anlatırken Câbir-in râvîsi Vehb ibn Keysân:) Câbir-e: Günde bir hurma yetmez dedim. (Sen ne diyorsun?) Bu bir hurma da tükenince vallahi onun yokluğunun acısını da tattık dedi ve şöyle devam etti: Sonra deniz sahiline ulaştık bir de gördük ki deniz sahilinde küçük dağ gibi bir balık bulunuyor. İşte bu askerî birlik on sekiz gece bu balığın etinden yediler. Sonra Ebû Ubeyde bu balığın kaburgalarından ikisinin dikilmesini emretti. İki kaburga kemiği dikildi. Sonra bir devesinin hazırlanmasını emretti ve bu hazırlandı. Sonra buna binen bir süvârî bu iki kemiğin altından geçti fakat onlara dokunmadı