2572-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben (islâm-a girmek isteyerek) Medine-ye Peygamber-in huzuruna geldiğim zaman(yolda söylediğim) şu şiiri inşâd ettim: leyleten min tûlihâ ve anâihâ Ala ennehâ min dâreti-l-küfri necceti. Hureyre dedi ki: Bana âid olan bir köle yolda benden kaçmıştı. Ebû Hureyre dedi ki: Peygamber-in huzuruna geldiğim zaman O-nunla İslâm üzerine bey-atlaştım. Ben Peygamber-in yanında bulunduğum sırada ansızın o köle çıkageldi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hemen bana hitaben: "Yâ Ebâ Hureyre! Şu senin kölendir!" buyurdu. Ben de: O Allah rızâsı için hürrdür dedim ve o köleyi âzâd eyledim. Ebû Abdillah el-Buhârî dedi ki: Ebû Kurayb Ebû Usâme-den yaptığı rivayetinde: ("O Allah rızâsı içindir" dedi de) "Hürrdür" sözünü söylemedi.