2636-) Ebû Humeyd es-Sâidî(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ezd kabilesinden İbnu-l-Utbiyye -yahut İbnu-l-Lutbiyye- denilen bir adamı zekât me-mûru ta-yîn etti. Bu adam zekât mallarını tahsil edip geldiğinde: (Yâ Rasûlallah!) Bu sizin zekât malınızdır. Bu da bana hediye verilmiştir dedi(ve kendine de bir pay ayırdı). Bunun üzerine Rasûlüllah: "Bu adam(bir mal memuru olmayıp da) Bâbasının veyahut anasının evinde otursaydı da baksaydı kendisine hediye verilir miydi yoksa verilmez miydi? Nefsim elinde olan Allah-a yemin ederim ki zekât me-mûrlarından herhangi bir kişi zekât malından haksız bir şey alırsa kıyâmet gününde muhakkak o kimse o çaldığı malı boynunda yüklenerek getirir. Çaldığı bir deve ise inleyip bağırarak; eğer sığır ise böğürerek; koyun ise meleyerek getirir" buyurdu. Sonra Rasûlüllah elini biz koltuk altının bozumtırak rengini görünceye kadar kaldırdı ve üç defa: "Yâ Allah! Emirlerini tebliğ ettim mi?" dedi.