2780-) Sa-d ibn Ebî Vakkaas (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben Mekke-de (Veda haccında yahut fetih sırasında hasta) iken Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana hasta ziyaretine geldi. Sa-d vaktiyle hicret ettiği bu toprakta ölmeyi istemiyordu. Peygamber: "Allah Sa-d ibn Afrâ-ya merhamet eylesin!" diye duâ etti. Ben de: Yâ Rasûlallah! Ben malımın hepsini vasiyyet etmek istiyorum dim. "Hayır(öyle yapma)!" buyurdu : Ben: Yansım vasiyyet edeyim dedim. Rasûlüllah yine: "Hayır" diye men- etti. Bu defa ben: Malımın üçte birini vasiyyet edeyim dedim Rasûlüllah: "Evet üçte bir kâfidir.Üçte bir de (aşağısına nisbetle) çoktur. Çünkü ey Sa-d! Senin mirasçılarını zengin bırakman onları insanlara avuç açarak dilenir fakirler hâlinde bırakmandan hayırlıdır. (Sen inşâallah yaşarsın.) O zaman senin yaptığın her harcama sadakadır. Hattâ (gönlünü hoş etmek için) kadınının ağzının içine kaldırıp yedireceğin bir tek lokma da bir sadakadır. Ey Sa-d Allah-tan ümtd ederim ki Allah seni bu hastalıktan kaldırır da senin(fetihlerin)le birçok insanlar faydalanır ve yine seninle diğer birçokları da zarar görür" buyurdu. böyle söylediği günlerde Sa-d ibn Ebî Vakkaas-ın mîrâsçı olarak yalnız bir tek kızı vardı.