2871-) Bize Ebû İshâk Humeyd-den tahdîs etti; o şöyle demiştir: Ben Enes (radıyallahü anh)-ten işittim şöyle diyordu: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) -Ahzâb sırasında- hendek kazılan yere çıkıp varmıştı. Muhacirler ile Ensâr-ın soğuk bir kuşluk vaktinde hendek kazmakta olduklarını gördü. Onların yanlarında kendileri adına bu işi görecek köleleri de yoktu. Rasûlüllah bunların çektikleri yorgunluğu ve açlığı görünce: inne-l-ayşe ayşu-l-âhire fağfir li-l-Ensâri ve-l-Muhâcireh = Yâ Allah! Dirlik ve yaşamak âhiret dirliğidir. Sen Ensâr-ı ve Muhacirler’i mağfiret et!) dedi. Orada bulunan sahâbîler de Rasûlüllah-a cevâb vericiler olarak: Nahnu-llezîne bâyeû Muhammeden Ale-l -Cihâdi mâ bakıynâ ebeden Bizler yaşadıkça dâima cihâd etmek üzere Muhammed-e söz vermiş kimseleriz.) dediler.