3169-) Bize Eyyûb es-Sahtiyânî Ebû Kılâbe-den tahdîs edip şöyle dedi: Ve yine bana el-Kaasım ibnu Âsım el-Küleybî tahdîs etti. Ve ben el-Kaasım-ın Zehdem-den gelen hadîsini Ebû Kılabe-nın hadîsinden daha iyi muhafaza etmekteyim. Zehdem ibn Mudrıb el-Ezdî şöyle demiştir: Biz Ebû Musa-nın yanında idik.(Ebû Musa-ya yemek ikram ettiler.) Bu arada tavuğun zikri geldi. Ebû Mûsâ-nın yanında Teymullah oğulları-ndan kızıl suratlı bir adam da vardı sanki o Rum esîrlerindendi. Ebû Mûsâ o kızıl suratlı adamı yemeğe çağırdı. O adam: Ben bu hayvanı bir kerre iğrendiğim bir şeyi yerken gördüm de bir daha tavuk eti yemem diye yemîn ettim dedi. Mûsâ ona: Beri gel de ben sizlere yemini çözme yolundan bir hadîs söyleyeyim: Ben Eş-arîler-den bir cemâat içinde Peygamber-e geldim. Kendisinden binmek ve yüklerimizi yüklemek için deve istiyorduk. Peygamber: "Vallahi ben sizleri yüklemem benim yanımda sizleri bindirecek deve yoktur" buyurdu. Sonra Rasûlüllah-a ganimet develeri getirildi.Rasûlüllah bizleri sorup: "O Eş-arîler cemâati nerede?" dedi. Bizler geldik. Bizlere yaşları iki ile dokuz arasında beyaz hörgüçlü beş deve verilmesini emretti. Biz yanından ayrılıp gittiğimiz zaman kendi aramızda: Biz ne yaptık? Onun bize verdikleri bize bereketli olmaz! dedik ve hemen Rasûlüllah-a döndük ve: Biz senden bizleri yüklemen için deve istemiştik. Sen ise bizleri yüklemeyeceğine yemîn etmiştin. Sen bu yemînini unuttun mu? dedik. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): "Sizleri ben yüklemedim fakat sizleri Allah yükledi ve ben vallahi eğer Allah isterse bir yemîn üzerine yemîn etmem ki yemîn edilen şeyin başkasını yemîn edilenden hayırlı görürsem muhakkak o hayırlı olanı yaparım. Ben o yemîni keffâretle çözmüştüm" buyurdu.