3178-) Ebû Katâde-nin himayesinde bulunan Ebû Muhammed-den tahdîs etti ki Ebû Katâde(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Biz Huneyn senesi Rasûlüllah-ın maiyyetinde sefere çıktık. Düşmanla karşılaştığımız zaman müslümân ordusu için bir ilerleme ve gerileme olmuştu. Bu sırada müşriklerden birini müslümânlardan bir kimse üzerine çıkmış hâlde gördüm. Hemen o düşman tarafına dolandım nihayet arkasından onun yanına geldim ve boynu ile kürek kemiği arasından kılıçla onu vurdum. O hemen benden tarafa döndü ve beni öyle bir kucakladı ki bu sıkı kucaklayıştan ölüm kokusunu hissettim. Sonra ona ölüm yetişti de beni salıverdi. Müteakiben Omer ibnu-l-Hattâb-a rast geldim ve: Bu insanlara ne oluyor? dedim. Omer: Allah-ın işidir dedi. insanlar (bozulmanın ardından) döndüler Peygamber de oturdu ve: "Her kim bir düşmanı öldürür ve öldürdüğüne dâir beyyinesi de olursa öldürdüğü kimsenin elbise silâh ve diğer eşyası onundur" buyurdu. hemen kalktım ve: Benim için kim şâhid olur? dedim sonra oturdum. Sonra Rasûlüllah yine: "Her kim bir düşmanı öldürür ve öldürdüğüne dâir beyyinesi de olursa öldürdüğü kimsenin elbise silâh ve diğer eşyası onundur" yine ayağa kalktım ve: Benim için kim şâhid olur? deyip sonra oturdum. Sonra Rasûlüllah üçüncü kerre bu sözlerin benzerini söyledi. Bunun üzerine bir adam: Yâ Rasûlallah Ebû Katâde doğru söyledi o öldürülen düşman askerinin eşyası benim yanımdadır. Artık hakkı olan bu şeyler yerine onu başka şeylerle benden yana razı kıl dedi. Bekr es-Sıddîk: Allah-a yemîn olsun bu olmaz. Peygamber Allah ve Rasûlü yolunda mukaatele eden Allah arslanlarından bir arslanın hakkını ibtâle yanaşmaz ve onun selebini sana veremez dedi. üzerine. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): "Ebû Bekr doğru söyledi" buyurdu ve akabinde o ölü askerin eşyasını Ebû Katâde-ye verdi. Katâde şöyle dedi: Ben zırhı sattım ve onun bedeline mukaabil Benû Seleme yurdunda bir bustân satın aldım. İşte bu bustân İslâm-da aslına sâhib olduğum ilk maldır.