3180-) Omer ibnu-l-Hattâb (radıyallahü anh) -Tâif dönüşünde Cı-râne-de: Yâ Rasûlallah! Şu muhakkak ki üzerimde Câhiliyet devrinde -el-Mescidu-l Harâm-da- bir gün i-tikâf etme adağı vardır(ne buyurursunuz)? dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem) ona adağını îfâ edip yerine getirmesini emretti. Nâfi- şöyle demiştir: Omer (radıyallahü anh) Huneyn harbi esirlerinden iki cariyeye nail oldu ve bunları Mekke-deki evlerden birisinin içine koydu. Yine ikinci râvî Nâfi- dedi ki: Müteakiben Rasûlüllah Huneyn(harbi) esirlerine hürriyet verdi. Bu sebeble esirler sokaklarda koşmaya başladılar. Bunun üzerine Omer oğluna: Yâ Abdallah! Bak gör bu ne hâldir? Dedi da sokaklarda ileri geri koşan câriye kalabalığının sebebini |sorup öğrenerek geldi ve:) Rasûlüllah bütün cariyelere hürriyet vermiştir dedi. Omer de oğluna; Haydi sen de git ve o iki cariyeyi salıver! Dedi. Nâfi-: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ci-râne-den umre yapmamıştır; eğer oradan umre yapmış olaydı bu husus Abdullah ibn Omer-e gizli kalmazdı demiştir. Cerîr ibn Hazım Eyyûb-dan; o da Nâfi-den; o da İbn Omer’den olmak üzere İbn Omer-in "Bu iki câriye beşte birden idi" dediğini ziyâde etmiştir. Ve bu i-tikâf hadîsini Ma-mer ibn Râşid Eyyüb-dan; o da Nâfi-den; o da İbn Omer-den olmak üzere en-Nezr Kitâbı-nda rivayet etti fakat orada "Yevmin" -yahut- "Yevme= يَوْمَ‏ " demedi