3201-) Ve İbrahîm ibnu Tahmân Abdulazîz ibn Suheyb-den söyledi ki Enes(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e Bahreyn-den (cizye ve harâc) malı getirildi. Peygamber: "Malı mescide dökün!" buyurdu. Rasûlüllah-a gönderilen en kesretli mal olmuştu. Rasûlüllah o malı dağıtırken Abbâs(radıyallahü anh) huzuruna geldi ve: Yâ Rasûlallah! Bana da ver! Çünkü ben kendim için de Akîl için de fidye vermiştim dedi. Rasûlüllah ona: "Al" buyurdu. da avuç avuç elbisesinin içine boşalttı. Sonra onu kaldırmaya davrandı fakat kaldıramadı. Yâ Rasûlallah birine emret de onu bana kaldırsın dedi. Rasûlüllah: "Hayır olmaz" buyurdu. Bu sefer Abbâs: "Öyleyse onu sen kaldır üstüme at!" dedi. Rasûlüllah yine: "Olmaz!" buyurdu. üzerine Abbâs aldığı malın birazını döktükten sonra yine kaldırmaya davrandı. Fakat yine kaldıramayınca: Yâ Rasûlallah birine emret de üzerime kaldırsın! Dedi. Rasûlüllah yine: "Olmaz" buyurdu. Abbâs yine: Bari onu sen üzerime kaldırıver dedi.Rasûlüllah yine: "Olmaz" buyurdu. üzerine Abbâs birazını daha döktü. Sonra onu sırtına yüklenip gitti. Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) onun hırsına olan hayretinden dolayı bize görünmez oluncaya kadar Abbâs’ın arkasından gözünü ayırmadan bakıp durdu. Rasûlüllah o maldan orada bir dirhem bakî oldukça oradan ayrılmadı.