3226-) İmrân ibn Husayn (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber-e Temim oğullarından bir cemâat geldi. Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) onlara: "Ey Temîm oğulları! Müjdelenin sevinin!" buyurdu. Onlar: Sen bizi müjdeledin. Bize(Beytu-l-Mâl-den dünyalık) atıyye de ver! Dediler. bu hâline üzüldüğünden dolayı Peygamber-in yüzü değişti. Bu sırada Peygamber-in yanına Yemen ehli olan Eş-arî-ler geldi. Peygamber onlara da: "Ey Yemenliler! Temîm oğullarının kabul etmek istemedikleri o hayır ve saadet müjdesini sizler kabul ediniz!" buyurdu. Yemenli Eş-arîler de: Kabul ettik (esasen huzuruna biz bunun için geldik) dediler. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) mahlûkların ve Arş-ın yaratılış başlangıcını tahdîs edip anlatmaya başladı. Tam bu sırada bir kişi geldi de: Yâ îmrân! Binek deven bağından sıyrılıp kaçtı dedi. (Ben de deveme bakmak için kalktım.) Keşke (Peygamber-in meclisinden) kalkmasaydım (da O-nun sözlerini işitseydim demiştir).