3303-)  Bize Sufyân ibn Uyeyne el-A-meş-ten tahdîs etti ki Ebû Vâil şöyle demiştir: Usâme ibn Zeyd-e: Fulân-a (yânı Usmân ibn Affân-a) gitsen de halk arasındaki fitneyi onunla konuşsan(ve fitneyi gidermeye çalışsan) denildi. cevaben: Şübhesiz siz beni Osmân’a söylemiyorum sanırsınız. Ona gizlice verdiğim öğütleri size duyuracak mıyım? Ben onunla açık söyleyip de bir fitne kapısı açmaksızın gizlice konuşurum ve ben o kapıyı açan ilk kişi olmam. Hem ben Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)-tan işittiğim bir sözden sonra bir kişi hakkında o üzerimde emîr olduğundan dolayı: "Bu adam insanların hayırlısıdır!" demem dedi. bulunan sahâbîler: Sen Rasûlüllah-tan ne söylerken işittin? diye sordular. Usâme şöyle dedi:» Ben Rasûlüllah-tan şöyle buyururken işittim: "Kıyâmet gününde bir kişi getirilir cehennemin içine atılır da cehennemde onun barsakları derhâl karnından dışarı çıkar. Sonra o kişi (barsakları etrafında) değirmen eşeğinin değirmende dönüşü gibi döner. Bunun üzerine cehennem ahâlîsi o kişinin başına toplanırlar da: Ey Fulân! Senin hâlin nedir? Sen bize (dünyâda) iyilikle emreder ve bizleri kötülükten nehyeder değil miydin? Derler. O da; (Evet) ben size iyilikle emrederdim fakat onu kendim yapmazdım. Yine ben sizleri kötülükten nehyederdim de onu kendim işlerdim diye cevâb verir". hadîsi Gunder -ki o Muhammed ibn Ca-fer-dir- Şu-be ibnu-l-Haccâc-dan; o da el-A-meş ibn Süleyman-dan olmak üzere rivayet etmiştir.