3514-) Âişe(r. anha) şöyle demiştir: Kureyş-i Mahzûm oğulları-ndan olup da hırsızlık etmiş bulunan kadının durumu hüzünlendirmişti. Birisi: Bu kadın hakkında Rasûlüllah ile kim konuşur? dedi. Diğer birtakımları: Bu kadına şefaat sözünü Rasûlüllah-ın sevgilisi olan Usâme ibn Zeyd-den başka hiçbir kimse söylemeye cesaret edemez dediler. Usâme .Rasülullah-la bu hususta konuştu. Bunun üzerine Rasûlüllah Usâme-ye: "Sen fenalıkları men- için Allah-ın ta-yîn ettiği cezalardan bir cezanın affı hakkında şefaat mı etmek istiyorsun!" buyurdu. Sonra kalkıp bir hutbe îrâd etti. Sonra şöyle buyurdu: "Sizden evvel gelip geçen ümmetleri ancak şu hâlleri helâk etmiştir: Onlar içlerinde şeref li bir kimse hırsızlık yaptığı zaman onu cezalandırmazlardı fakat aralarında zaîf olan kimseler çaldığı zaman o zaîflere ceza verirlerdi. Allah-ayemîn ederim ki şayetMuhammed-in kızı Fâtıma hırsızlık etse hiç tereddüd etmeden muhakkak onun elini de keserdim".