3600-) Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) - dünyâ işlerinden - iki şey arasında muhayyer kalındığında muhakkak onlardan - günâh olmadığı müddetçe - en kolay olanını alırdı. Eğer günâh gerektirecek olursa o kolay şeyden insanların en uzak bulunanı Rasûlüllah olurdu. Rasûlüllah kendisi için kin tutup öc almamıştır. Ancak Allah-ın hürmetine saygısızlık edilmesi hâli müstesnadır. İşte bu hâlde yapılan hürmetsizlik sebebiyle Allah için (öfkelenir) intikaam alırdı.