3675-) Abdullah ibn Mes-ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Sa-d ibnu Muâz umre yapmak için Mekke-ye gitmişti. Abdullah dedi ki: Mekke-ye vardığında Ebû Safvân Umeyye tu-bnu Halefin evine inmiş ona konuk olmuştu. Umeyye de (ticâret) için Şam-a gittiğinde Medîne-ye uğrar Sa-d ibn Muâz-a konuk olurdu.(İkisi arasında bir dostluk vardı.) Umeyye Sa-d-a: Biraz bekle! Gündüz yarı olduğu ve insanlar kuşluk uykusuna daldığı zaman git Ka-be-yi tavaf et dedi. bu suretle hareket edip vaktinde tavafa başladı. (Umeyye Sa-d-la beraber bulunduğu) bu sırada Ebû Cehl çıkageldi ve: Ka-be-yi tavaf eden şu adam kimdir? diye sordu. Sa-d da: Ben Sa-d ibn Muâz-ım dedi. Ebû Cehl: Ey Sa-d sen Ka-be-yi emniyetle tavaf ediyorsun. Halbuki siz (Medîneliler) Muhammed-le sahâbîlerini sığındırıyorsunuz (onlara yardım ediyorsunuz)! dedi. Evet öyledir diye Ebû Cehl-i karşıladı ve aralarında bir çekişme ve husûmet başladı. Bunun üzerine Umeyye Sa-d-a: Ebû-l-Hakem-e (Ebû Cehl-e) karşı sesini yükseltme! Çünkü o Mekke vâdîsi halkının seyyididir dedi. Muâz Ebû Cehl-e hitâb ederek: Eğer sen beni Ka-be-yi tavaf etmekten men- edersen vallahi ben de sana (daha ağırını yapar Medine-deki) Şâm ticâret yolunu keserim! diye haykırdı. sırada Umeyye Sa-d-a: Sesini yükseltme demeye ve Sa-d-ı tutmaya başladı. Bunun üzerine Sa-d Umeyye-ye öfkelenerek: Sen de (Ebû Cehl-i koruyarak) beni tutma bırak! Ben Muhammed-den işittim ki kendisi seni öldüreceğini söylüyordu dedi. Beni mi? diye sordu. Sa-d: Evet seni dedi. Bunun üzerine Umeyye: Vallahi Muhammed birşey söylediği zaman yalan konuşmaz dedi de (korku ve heyecan içinde) dönüp karısına gitti. Ve: (Yâ Ümme Safvân!) Yesribli kardeşimin bana ne dediğini bilir misin? diye yanıktı. Ne söyledi? diye sordu. Umeyye: (Yesribli kardeşim) Sa-d: Muhammed-in Umeyye-yi ben öldüreceğim dediğim işittim diyor diye cevâb verdi. Safvân: Allah-a yemîn ederim ki Muhammed yalan söylemez! diye Sa-d-ın haberini te-yîd etti. müddet sonra Bedir günü gelince) Mekkeliler-i bir nidâcı çağırıp onlar da Bedir-e çıktıkları zaman karısı Ümmü Safvân kocası Umeyye-ye: Yesribli dostun Sa-d-ın vaktiyle sana söylediği sözü hatırlamaz mısın? dedi. Umeyye de: (Vallahi Mekke-den çıkmam! diye) Kureyş ile Bedir-e çıkmamak istedi. Fakat Ebû Cehl Umeyye-ye: Sen Mekke vadisinin eşrâfındansın bir iki gün olsun sefere katılıp yürü! deyip kandırdı de onlarla iki gün yürüdü. Neticede Allah onu öldürdü .