3695-) el-Berâ(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ebû Bekr(radıyallahü anh) Âzib-den onüç dirhem mukaabilinde bir binek devesi satın aldı. Akabinde Ebû Bekr (babam) Âzib-e hitaben: (Oğlun) el-Berâ-ya emret de devemi bana naklediversin! dedi. Bu isteğin olmaz. Ancak sen ve Rasûlüllah beraberce Mekke-den Medine-ye doğru yola çıktığınız zaman müşrikler de sizi aramaktalarken nasıl yaptığınızı bize anlatırsan olur dedi. Bekr şöyle dedi: Mekke-den hareket ettik. Bütün gecemizi ve gündüzümüzü ihya ettik yahut yürüdük. Nihayet sıcak vakte girdik. Güneş gündüzün yarısına gelip dikildi. Ben kendisine sığınıp barınabileceğimiz bir gölge görebilir miyim diye etrafa bir göz attım. Büyük bir kaya gördüm. O-nun yanına geldim ve onun kalan gölgesine baktım. Oradan bir yeri düzelttim. Sonra orayı Peygamber için döşedim. Sonra O-na: Yâ Nebiyyallah yat! dedim. yattı. Sonra ben etrafıma bakmak üzere arayıcılardan herhangi bir kimse görür müyüm diye gittim. Derken koyunlarını bulunduğumuz kayaya doğru sürüp getirmekte olan bir koyun çobanı ile karşılaştım. O da bizim gibi o kayanın gölgesinden faydalanmak istiyordu. Ona sorup: Sen kimin çobanısın ey delikanlı? dedim. Kureyş-ten bir adamın çobanıyım dedi ve onun ismini söyledi. onun söylediği adamı tanıdım. Sonra: Senin koyunlarında süt var mı? dedim. O: Evet vardır dedi. Ben: Sen bize süt sağar mısın? dedim. Evet sağarım dedi; Ben ona emrettim de o sürüsünden bir koyunu durdurup tuttu. ona koyunun memesini tozlardan silkelemesini emrettim. Sonra da ona ellerini silkeleyip temizlemesini emrettim. Avuçlarından birini diğerine şöylece vurup silkeledi. Ve çoban benim için bir adam kandıracak kadar az bir süt sağdı. Ben Rasûlüllah için ağzında bir bez parçası olan deriden bir su kabı yapmıştım. Ondan sütün üzerine biraz su döktüm hattâ süt kabının aşağısı serinledi. Akabinde o süt kabını Peygamber-in yanına götürdüm ve kendisini uyanmış buldum. O-na: İç yâ Rasûlallah! dedim. içti ben de bundan hoşnûd oldum. Sonra: Hareket etme vakti gelmiştir yâ Rasûlallah! Dedim. O: "Evet" dedi ve hareket ettik. bizi arıyorlardı. Bize onlardan atının üzerinde Surâka tu-bnu Mâlik ibn Cu-şum-dan başka hiçbir kimse erişmedi. Ben: İşte arayanlar bize yetiştiler yâ Rasûlallah! dedim. "La tahzen inne-llâhe maanâ- Tasalanma çünkü Allah hiç şübhe yok bizimle beraberdir"(et-Tevbe: 40) dedi. getirirken sabahleyin salıverirken onlarda sizin için güzel bir zînet (ve zevk) vardır" (en-Nahl: 6).