3721-) İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Ben Omer ibnu-l-Hattâb tâbutu üzerine konmuş olduğu hâlde onun için Allah-a duâ eden cemâatin içinde ayakta dikildim. Bu sırada bir adam arkamda dirseğini omuzum üzerine koymuş da şöyle diyordu: (Yâ Omer!) Allah sana merhamet etti. Ben muhakkak Allah-ın seni iki dostunla(Peygamber ve Ebû Bekr-le) beraber bulunduracağını kuvvetle umuyordum. Çünkü ben Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-tan çok defa bir düzeye: "Ben Ebû Bekr ve Omer-le şöyle oldum; ben Ebû Bekr ve Omer-le şöyle yaptım; ben Ebû Bekr ve Omer-le şuraya gittim" derken işitir dururdum. Bunun için ben Allah-ın seni muhakkak iki dostunla beraber bulunduracağını kuvvetle ümîd ederdim. Abbâs dedi ki:) Bir de dönüp baktım ki bu sözleri söyleyen Alî ibn Ebî Tâlib(radıyallahü anh)-dir.