3788-) İbrâhîm en-Nahâî şöyle demiştir: Alkame Şam-a gitti. Şâm mescidine girince: Yâ Allah! Bana iyi bir meclis arkadaşı müyesser kıl! Diye duâ etti. Ebu-d-Derdâ-nın yanına oturdu. Ebu-d-Derdâ ona: Sen kimlerdensin? diye sordu. Alkame: Küfe ahâlîsindenim dedi. Ebu-d-Derdâ Ebû Huzeyfe-yi kasdederek: Kendisinden başka kimsenin bilmez olduğu o sırrın (gizli haberlerin) sahibi sizin içinizde yahut sizden değil mi? dedi. dedi ki: Ben: Evet (Küfe-de aramızdadır) dedim. Ebû-d-Derdâ: Peygamberinin dili ile (yani O-nun duası üzerine) Allah-ın kurtardığı kimse(Ammar-ın şeytândan kurtarılmasını kasdediyor) sizin içinizde yahut sizden değil mi? dedi. Evet (bizdedir) dedim. Ebu-d-Derdâ: Peygamberin o misvakını veya sırârını (yani sırrını) taşıyan kimse sizin içinizde veya sizden değil mi? dedi. Evet bizdedir dedim. Ebu-d-Derdâ: Abdullah ibn Mes-ûd "Ve-l-leyli izâ yağşâ ve-n-nehâri izâ tecellâ" âyetinden sonrasını nasıl okuyordu? dedi. "Ve-z-zekeri vel-ünsâ" diye okuyor dedim. Ebu-d-Derdâ: Şu Şamlılar bana karşı "ve mâ halaka-z-zekerâ vel-ünsâ" kıraatinde ısrar ediyorlar da en sonu beni Rasûlüllah-tan işittiğim kıraatten caydırmak istiyorlar! dedi.