3882-) Kays ibn Ebî Hazım şöyle demiştir: Ebû Bekr Buceyle kabilesinin Ahmes kolundan Zeyneb denilen bir kadının yanına girdi ve onu konuşmuyor gördü. Yanındakilere: Bu kadının nesi var ki konuşmuyor? diye sordu. Oradakiler: Konuşmayarak hacc yaptı dediler. Bekr kadına: Konuş çünkü konuşmamak halâl olmaz; bu konuşmamak Câhiliyet amelindendir dedi. üzerine kadın konuştu da Ebü Bekr-e: Sen kimsin? diye sordu. Ebû Bekr: Muhacirler-den bir adamım dedi. Kadın: Hangi muhacirler? dedi. Ebû Bekr: Kureyş-ten olan muhacirler dedi. Bu sefer kadın: Sen Kureyş-in hangi boyundansın? dedi. Ebû Bekr: Sen çok suâl sorucu bir kadınsın. Ben Ebû Bekr-im dedi. Kadın: Câhiliyet devrinin ardından Allah-ın bize getirmiş olduğu bu iyi iş (yânı İslâm Dîni) üzerinde bekaamız ne kadar olur? Dedi. Bekr: İslâm üzerinde bakî olmanız imamlarınız sizleri dosdoğru tuttuğu müddetçe olur dedi. İmamlar nedir? diye sordu. Ebû Bekr: Senin kavminin onlara emretmekte olan ve onların da kendilerine itaat etmekte bulundukları birtakım başkanları ve şerifleri vardır değil mi? dedi. Evet vardır dedi. Ebû Bekr: İşte onlar insanlar üzerinde doğrultucu önderlerdir dedi.