4308-)  Ben Yahya ibn Saîd el-Ensârî-den işittim o şöyle dedi: Bana Abdurrahmân ibn Saîd-in kızı Amre haber verip şöyle dedi: Ben Âişe(r.anha)-den işittim şöyle diyordu: Zeyd ibnu Hârise-nin Ca-fer ibn Ebî Tâlib-in ve Abdullah ibn Revâha-nın öldürüldükleri haberi geldiği zaman Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) mescidde oturdu kendisinde hüzün ve keder biliniyordu. devamla dedi ki: Ben de kapının Rasûlüllah-ın görüleceği bir aralığından kendisine bakıyordum. Bu sırada Rasûlüllah-a birisi geldi ve: Ey Rasûlallah! Ca-fer-in kadınları... dedi ve onların ağlamalarını zikretti. da o kimseye kadınları çığlıkla ağlamaktan nehyetmesini emretti. dedi ki: O adam gitti sonra ikinci defa geldi ve: Ben kadınları nehyettîm dedi de onların kendisine itaat etmediklerini zikretti. dedi ki: Rasûlüllah yine kadınları men- edin diye buyurdu. O zât yine gitti sonra geldi de: Vallah kadınlar bize galebe ettiler dedi. Âişe: Rasûlüllah o adama: "Bu kadınların ağızlarına toprak saç!" buyurdu. Âişe dedi ki: Ben o adama: Allah senin burnunu topraklasın (zelîl etsin)! Vallahi sen ne sana verdiği emri yerine getirdin ne de Rasûlüllah-ı bulunduğu meşakkati ve hüznü içinde kendi hâline bıraktın! Diye çıkıştım.