4347-) Bize Hammâd ibnu Zeyd Eyyûb-dan; o da Ebû Kılâbe-den; o da Amr ibnu Seleme-den tahdîs etti. şöyle dedi: Ebû Kılâbe bana; Amr ibn Seleme-ye kavuşur da ona sorar mısın? dedi. Kılâbe dedi ki: Akabinde ben Amr ibn Seleme-ye kavuştum ve kendisine sordum. Amr ibn Seleme şöyle anlattı: Biz aile ve kabîlece insanların yol uğrağı bir yerde otururduk. Bize kervanlar uğrardı. Biz de o yolculara: Bu insanlara ne oluyor bu insanlara ne oluyor? Ve şu adam nedir? diye sorardık. da bize: O adam Allah-ın kendisini peygamber gönderdiğini O-na vahy verdiğini yahut Allah-ın O-na şu sözleri vahyettiğini söylüyor derlerdi (yani Peygamber-den öğrendikleri bâzı âyetleri bize haber verirlerdi). de o sözleri ezber ederdim. Sanki o âyetler gönlüme yapıştırılır gibi nakş olunuyordu. Esasen(Kureyş-ten başka) Arab kabileleri de İslâm-a girmek için Mekke fethini gözlüyorlardı. Ve: Peygamberlik iddia eden şu adamı kendi kavmi olan Kureyş-le başbaşa kendi hâllerine bırakınız. Eğer O Kureyş-e gâlib gelirse hiç şübhesiz O sözünde doğru hakk bir peygamberdir derlerdi. fetih ehlinin zaferi vak-ası olunca her kavim İslâm-a girmeye koştular. Babam Seleme de kavmimle beraber İslâm-a girmeye koştu. Mekke-den dönüp gelince bize: Vallahi ben size bir hakk peygamberin yanından geliyorum. O bize: "Şu namazı şu vakitte kılınız şu namazı da şu vakitte kılınız" dedi(ve bütün namaz vakitlerini bildirdi). Namaz vakti gelince de "Biriniz ezan okusun ve Kur-ân -ı en çok bileniniz size imamlık etsin" buyurdu dedi. üzerine kabîle halkı baktılar. İçlerinde benden çok Kur-ân bilen hiçbir kimse bulunmadı. Çünkü ben obamıza uğrayan kervanlardan Kur-ân alıp öğreniyordum. Kur-ân-ı çok bildiğim için kabîle halkı beni önlerine geçirip imâm yaptılar. Halbuki ben o sırada altı yahut yedi yaşında çocuktum. Üzerimde de elbise olarak yalnız bir bürde vardı. Secde ettiğim zaman o bürde avret yerinden yukarı toplanıp aşağısı açılırdı. Benim secdede bu açık hâlimi gören kabilemizden bir kadın cemâate: Okuyucunuzun kıçını (yani açık yerini)" bizden örtseniz dedi. üzerine cemâat (Umman kumaşı) satın aldılar ve bana bir gömlek biçtiler. Artık ben bu gömlekle sevindiğim kadar hiçbir şeyle ferahlanmadım.