4410-) ibn Cureyc İbnu Ebî Muleyke-den haber verdi ki Abdullah ibnu-z-Zubeyr onlara şöyle haber vermiştir: Peygamber-in huzuruna Temîm oğulları-ndan süvârî bir hey-et gelmişti.(Bunlar müslümân olduktan sonra) Ebû Bekr: Yâ Rasûlallah bunlara Ka-ka- ibnu Ma-bed ibn Zurâre-yi emîr ta-yîn et! dedi. karşı Omer: Hayır o olmaz; Akra- ibn Hâbis-i ta-yîn buyur dedi. Ebû Bekr: Sen muhakkak bana muhalefet etmek istiyorsun! dedi. Omer: Hayır ben sana muhalefet etmek istemedim! dedi. bu suretle Ebû Bekr ile Omer Rasûlüllah-ın huzurunda birbirleriyle çekişmişlerdi hattâ sesleri de epeyce yükselmişti. İşte bu hususta şu âyetler indi: îmân edenler Allah’ın ve Rasûlü -nün huzurunda (sözde ve işte) öne geçmeyin. Allah-tan korkun. Çünkü Allah hakkıyle işiten kemâliyle bilendir. Ey îmân edenler seslerinizi Peygamberin sesinden yüksek çıkarmayın. O-na sözle birbirinize bağırdığınız gibi bağırmayın ki siz farkına varmadan amelleriniz boşa gidiverir..."(el- Hucurât: 1-2).