4437-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben Peygamber-in huzuruna geldiğim zaman yolda şu beyti söylemiştim: Yâ îeyleten miri tûlihâ ve anâihâ Alâ ennehâ min dâreti-l-kufri necceti Ey sefer gecesi! Uzunluğundan yorgunluk ve meşakkatinden Allah-a sığınırım. Maamâfih bu meşakkatli uzun gecedir ki küfür yurdundan beni kurtarmıştır!) yolda benim bir kölem kaçtı. Ben Peygamber-in huzuruna geldim ve O-nunla bey-atlaştım. Ben Peygamber-in yanında bulunduğum o sırada birden köle çıkageldi. Peygamber bana: "Yâ Ebâ Hureyre! İşte şu kölendir(sana gelmiştir)" buyurdu. de: O Allah rızâsı için hürrdür ben onu âzâd ettim dedim.