4459-) Ebû Mûsâ el-Eş-arî(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Arkadaşlarım olan Eş-arîler (Tebûk seferi hazırlığı sırasında) kendilerine binek ve yük hayvanı istemem için beni Rasûlüllah-a gönderdiler. Çünkü bunlar Tebûk gazasında Rasûlüllah ile beraber bu güçlük ordusu içinde bulunmak istiyorlardı. Bunun üzerine ben: Ey Allah-ın Peygamberi! Arkadaşlarım Eş-arîler kendilerine binek ve yük hayvanı vermeniz için beni size gönderdiler! dedim. "Vallahi ben sizleri hiçbir hayvana bindirmem" buyurdu. o sırada Peygamber-i bilmediğim bir sebeble öfkeli bir hâlde bulduğum için O-nun bu sözü üzerine beni reddetmesinden hüzünlü ve bana karşı gönlünde bir dargınlık bulunmasından endişeli olarak kederli bir hâlde geriye döndüm. Arkadaşlarımın yanına dönüp geldiğimde Peygamber-in söylediği sözü onlara haber verdim. Bunun üzerine çok beklemedim ancak bir sâatçık kadar bir zaman geçmişti. Birden Bilâl’in: Ey Abdallah ibne Kays! diye nida etmekte olduğunu işittim. hemen ona cevâb verdim. Bilâl: Rasûlüllah seni çağırıyor hemen icabet et! dedi. Rasûlüllah-ın huzuruna varınca o sırada Sa-d ibn Ubâde-den satın aldığı altı deveyi bana göstererek: "Şu çifti al şu çifti de al! Bunları arkadaşlarının yanına götür. Onlara: Allah -yahut da şöyle buyurdu- Rasûlüllah sizleri bu develer üzerine yükler artık bunlara bininiz de!" buyurdu. de bu develerle arkadaşlarımın yanına gittim ve: Peygamber sizleri bu develer üzerine yüklüyor. Lâkin ben vallahi sizin birkaçınız benimle beraber Rasûlüllah-ın bundan önce söylediği sözü işiten bir kimsenin yanına gidinceye ve onun Rasûlüllah-ın öyle söylediğini açıklamasına kadar sizleri bırakmam. Ki sizler Rasûlüllah-ın söylemediği bir sözü benim size söylemiş olduğumu sanmayasınız dedim. da bana: Vallahi sen bizim yanımızda elbette doğru sözlü olarak kabul edilmişsindir. Bununla beraber yapmak istediğini de elbette yaparız dediler. Ebû Mûsâ Eş-arîler-den birkaç kişi ile gitti. Nihayet bunlar Rasûlüllah-ın Eş-arîler-i önce deveden men- edip sonra onlara develer vermesine dâir sözlerini işitmiş olan kimselerin yanlarına vardılar. O kimseler de Ebû Musa-nın kendi hemşehrilerine söylediği gibi Peygamber-in sözlerini söylediler.