4497-) ez-Zuhrî dedi ki: Ve bana Ebû Seleme Abdullah ibn Abbâs-tan şöyle tahdîs etti: Ebû Bekr Rasûlüllah-ın yanından dışarıya çıktı. Omer ibnu-l-Hattâb ise insanlara: Rasûlüllah ölmedi! sözünü söylüyordu. Ebû Bekr: Yâ Omer otur! dedi. Omer oturmuyordu. Ebû Bekr hemen minbere yöneldi. İnsanlar Omer-i bırakarak Ebû Bekr-i dinlemeye toplandılar. Ebû Bekr Allah-a hamd ve senadan sonra "Amma ba-du" deyip şunları söyledi : Sizden her kim Muhammed-e ibâdet ediyorsa iyi bilsin ki Muhammed ölmüştür. Her kim de Allah-a ibâdet ediyorsa iyi bilsin ki Allah hiç ölmeyecek olan diridir. Yüce Allah: "Muhammed ancak bir rasûldür. Ondan evvel daha nice rasûller gelip geçmiştir. Şimdi o ölür yahut öldürülürse ökçelerinizin üstünde geriye mi döneceksiniz? Kim iki ökçesi üzerinde geriye dönerse elbette Allah -a hiçbir şeyle zarar yapmış olmaz. Allah şükr ve sebat edenlere mükâfat verecektir" (Âlu İmrân: 144) buyurmuştur. Abbâs dedi ki: Vallahi sahâbîleri o derece şaşkınlık kaplamıştı ki bu âyeti Ebû Bekr okuyana kadar Allah-ın bu âyeti indirdiğini sanki bilmiyorlardı da bütün cemâat bunu Ebû Bekr-den öğrenmişlerdi. Artık işittiğim herbir insan muhakkak bu âyeti okumaya başlamıştı. yine geçen senedle dedi ki: Bana Saîd ibnu-l-Museyyeb haber verdi ki Omer o günkü hâlini şöyle anlatmıştır: Vallahi Ebû Bekr Âlu İmrân âyetini okuyuncaya kadar Peygamber-in ölümü hakkında kanâatim yoktu. Onun okuduğunu işitince dehşet içinde kaldım. Ayaklarım beni tutmaz olmuştu. Nihayet Ebû Bekr-in o âyeti okuduğunu işitince artık Rasûlüllah-ın öldüğüne kanâat getirip bulunduğum yere çöktüm.