4514-) Ebû Saîd ibnu-l-Muallâ (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben mescidde namaz kılıyordum. Rasûlüllah beni çağırdı. Ben icabet edemedim.(Namazdan sonra:) Yâ Rasûlallah ben namaz kılıyordum diye özür beyân ettim. üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Allah Kur-ân -da: Ey îmân edenler sizi hayât verecek şeylere da-vet ettiği zaman Allah-a ve Rasûlü-ne icabet edin (el-Enfâl: 24)buyurmadı mı?" dedi. bana: "Ey Sa-d sen bu mescidden çıkmadan önce sana muhakkak bir sûre öğreteceğim ki o Kur-ân -daki sûrelerin (sevâbca) en büyüğüdür!" buyurdu. elimi tuttu. Mescidden çıkmak istediği sırada ben: Rasûlallah!) "Sana bir sûre öğreteceğim ki o Kur-ân--daki sûrelerin en büyüğüdür!" demedin mi? dedim. "O sûre el-Hamdulillâhi Rabb’il-Âlemîn-dir ki namazlarda tekrar olunan yedi âyet ve bana ihsan olunan Büyük Kur-ân-dır" buyurdu. Aleyhim vela-d-dâllîn” Bâbı