4635-) İbn Şihâb şöyle demiştir: Bana Sehl ibn Sa-d es- Sâidî (radıyallahü anh) mescidde Mervân ibnu’l-Hakem-i gördüğünü haber verip şöyle tahdîs etti: Ona doğru geldim nihayet yanına oturdum. O bize haber verdi ki ona da Zeyd ibn Sabit (radıyallahü anh) şöyle haber vermiştir: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) bana: "Mü’minlerden (evlerinde) oturanlarla Allah yolunda savaşanlar bir olmaz" âyetini yazdırmak istedi de tam bana yazdırdığı sırada yanına İbnu Ümmi Mektûm çıkageldi ve: Yâ Rasûlallah! Vallahi cihâda gücüm yetseydi ben de muhakkak gider düşmanlarla harb ederdim dedi. Ümmi Mektûm gözleri kör bir kişi idi. Bunun üzerine Allah kendi Rasûlü-ne vahy indirdi. Bu sırada O-nun uyluğu benim uyluğum üzerinde bulunuyordu. Vahyin(Rasûlüllah üzerindeki) ağırlığı bana o kadar ağır bastı ki sonunda ben dizimin ufalanıp dağılmasından korktum. SonraRasûlüllah-tan vahy hâli sıyrıldı da Allah "Gayra uli’d-dararı(Zarar sahibi olanlar başka)" diye bir istisna gönderdi