4665-) İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Bir topluluk Rasûlüllah-a saygısızca ehemmiyetsiz şeyler sorarlardı. Bir kimse: Bâbam kimdir? der diğer biri de devesini kaybettiğini söyleyip: Devem nerede? der idi. üzerine Allah o kimseler hakkında şu âyeti indirdi: "Ey îmân edenler açıklanırsa hoşunuza gitmeyecek olan şeyleri sormayın. Eğer Kur -ân indirilirken onları sorarsanız size açıklanır. (Açıklanmadığına göre) Allah onlan affetmiştir. Allah çok mağfiret edicidir cezada da aceleci değildir" (Âyet- 101) Kelâmın Tefsiri) Bâbı: ne Bahira’dan ne Sâibe-den ne Vasile’den ne de Hâm-dan hiçbirini meşru- kılmamıştır... "(Âyet: 103) iz kaale’llahu(Allah dedi)" "Allah der" ma-nâsınadır. "İz kaale-llâhu" kelâmı da "Kaalellâhu" demektir. Buradaki "İz" sıladır yani fazladan gelmiştir. "el-Mâide" faile vezninde ise de bunun aslı mefüle veznidir ki "Mâide" "Menyûde ( Hazırlanmış sofra)" ma-nâsınadır. râdiyetin" ve "Tutlîkatin bâinetin" ta-bîrlerinde olduğu gibi. (Lügat yönünden) ma-nâsı: Onu hayırdan yani yiyecek olarak sahibi hazırladı demektir. (İştikaak yönünden de) "Madenî yemîdunî" denilir ki: "Benim için yiyecek kazandı hazırladı" demektir. İbn Abbâs: "Seni vefat ettireceğim" "Seni öldüreceğim" ma-nâsınadır demiştir -"