4687-)  İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Uyeyne ibn Hısn ibn Huzeyfe Medine-ye geldi ve kardeşi oğlu Hurr ibn Kays-ın yanına inip misafir oldu. Hurr ibn Kays ise Omer ibnu-l-Hattâb-ın kendisine yaklaştırmakta olduğu kimselerden idi. ihtiyar birtakım kurrâ ve fakîhler Omer-in meclislerinin sâhibleri ve onun müşaveresinde hazır bulunan kimselerdi (Omer mühim âmme işlerini bunlara danışır müşavere ederdi). Uyeyne kardeşinin oğlu Hurr ibn Kays-a; Ey kardeşim oğlu! Senin şu Emîru-l-Mü-minîn-in yanında yüksek bir mevkiin var. Benim için huzuruna girmeye izin isteyiver dedi. O da Ben senin için Halîfe-nin yanına girme izni isteyeceğim dedi. İbn Abbâs dedi ki: Akabinde Hurr Uyeyne için izin istedi Omer de ona izin verdi. Uyeyne Omer-in yanına girince ona hitaben: Hiyy(yani şu bir felâkettir) ey Hattâb oğlu! Vallahi sen bize ne bol atıyye verirsin ne de aramızda adaletle hükmedersin! dedi. bu sözlerden öfkelendi de Uyeyne-nin üzerine yürümeye kasdetti. Heybetli Halîfe bu bedevi zorbayı döveceği sırada kardeşi oğlu Hurr ibn Kays müdâhale ederek: Yâ Emîra-l-Mü-minîn! Şübhesiz Yüce Allah Peygamber-ine:--Halkın kusurlarını affet ma-rûf ile emreyle ve câhillerden yüz çevir-- buyurdu. Ve şübhesiz bu Uyeyne de o câhillerdendir dedi. Abbâs dedi ki: Hurr ibn Kays bu âyeti okuyunca o haşmetli Halîfe olduğu yerde çakılmış gibi irkildi. Vallahi bir adım ileri gitmedi. Esasen Omer Allah Kitâbı-nın mukaddes huzurunda durup kalmak i-tiyâdmda idi.