4725-) Bize Ebû-l-Yemân tahdîs etti. Bize Şuayb haber verdi ki ez-Zuhrî şöyle demiştir: Bana İbnu-s-Sabbâk şöyle haber verdi: Vahyi yazan kimselerden biri olan Zeyd ibn Sabit el-Ensârî şöyle demiştir: Ebû Bekr Yemâme-de şehîd olanların ölümü haberini yollayıp beni çağırdı. Yanında Omer de bulunuyordu. Ebû Bekr bana şunları söyledi: Omer bana geldi ve: Yemâme gününde insanların öldürülmesi çok şiddetli oldu. Ben diğer harb sahalarında da harbin şiddetli olup Kur-ân hafızlarının şehîd edilmelerinden bu sebeble de Kur-ân-dan büyükçe bir kısmın zayi- olup gitmesinden endîşe ediyorum ancak Kur-ân-ı toplamanız hâlinde bu gitme olmaz. Binâenaleyh ben senin muhakkak Kur-ân-ı toplamanı düşünüyorum dedi. Bekr dedi ki: Ben de Omer-e: Rasûlüllah-ın yapmadığı şeyi ben nasıl yaparım? dedim. Vallahi bu hayırdır dedi ve bana bu hususta müracaattan vazgeçmedi. Nihayet Allah benim göğsümü bu iş için açtı ve ben de Omer-in düşündüğünü düşündüm. ibn Sabit dedi ki: Omer onun yanında konuşmadan oturduğu hâlde Ebû Bekr bana hitaben şöyle dedi: Şübhesiz sen genç ve akıllı bir adamsın. Biz seni hiçbir kusurla ittihâm etmiyoruz. Sen Rasûlüllah için vahyi yazıyordun. Bu sebeble sen Kur-ân-ı tetebbu- et ve onu bir araya topla! bu teklife karşı: Vallahi eğer bana dağlardan bir dağın nakledilmesini emretmiş olsaydı o iş benim üzerime Ebû Bekr-in bana emrettiği bu Kur-ân-ı toplama işinden daha ağır olmazdı dedi. dedi ki: Ben: Sizler Peygamber-in yapmadığı bir işi nasıl yapıyorsunuz? dedim. Bekr: Allah-a yemîn ederim ki bu hayırlı bir iştir dedi. bu i-tirâzımı tekrar tekrar ona döndürmekte devam ettim. Nihayet Allah Ebû Bekr-le Omer-in akıllarını yatırdığı ve göğüslerini ferahlandırdığı bu işe benim de aklımı açtı ve gönlümü ferahlandırdı. Bunun üzerine ben kalktım Kur-ân-ın ardına düşüp gereği gibi araştırdım ve onu yazılı bulunduğu deri parçalarından kürek kemiklerinden hurma dallarından ve hafızların ezberlerinden bir yere topladım. Ve et Tevbe Sûresi-nden iki âyeti Ebû Huzeyme el-Ensârî-nin yanında buldum. O iki âyeti ondan başka kimsenin yanında bulmadım:"And olsun size kendinizden öyle bir Rasûl gelmiştir ki sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır ve güç gelir Üstünüze çok düşkündür. Mü’minlere cidden şefkatlidir çok merhametlidir" (Âyet:128-129). içlerinde Kur-ân toplanılan bu sahîfeler Allah kendisini vefat ettirinceye kadar Ebû Bekr-in yanında kaldı. Sonra Allah kendisini vefat ettirinceye kadar Omer-in yanında kaldı. Bundan sonra da Omer-in kızı Hafsa-nın yanında kaldı hadîsi ez-Zuhrî-den rivayet etmesinde Şuayb-e Usmân ibnu Omer mutâbaat etti. Ve yine Şuayb-e Leys ibn Sa-d da mutâbaat etti. Bunların ikisi de Yûnus ibn Yezîd-den; o da İbn Şihâb-dan diye rivayet ettiler. Ve el-Leys şöyle dedi: Bana Abdurrahmân ibnu Hâlid İbn Şihâb-dan tahdîs etti ve: Ebû Huzeyme el-Ensârî-nin beraberinde buldum dedi. Mûsâ ibn İsmâîl İbrâhîm ibn Sa-d-dan söyledi ki o: Bize İbnu Şihâb "Ebû Huzeyme-nin beraberinde" şeklinde tahdîs etti demiştir. Mûsâ ibn İsmail-e İbrâhîm-den rivayet etmesinde Ya-kûb ibn İbrâhîm mutâbaat edip babası İbrâhîm ibn Sa-d-dan künye ile "Ebû Huzeyme-nin beraberinde" şeklinde rivayet etmiştir. Ebû Sâmit Muhammed ibn Ubeydillah el-Medenî de şöyle demiştir: Bize İbrâhîm ibn Sa-d tahdîs edip "Huzeyme-nin beraberinde" yahut "Ebû Huzeyme-nin beraberinde" şeklinde şekk ile ve tahkîk ile söylemiştir.