4731-) Bize Saîd ibnu Ebî Arûbe ile Hişâm ibn Ebî Abdillah tahdîs edip şöyle dediler: Bize Katâde tahdîs etti ki Safvân ibnu Muhriz şöyle demiştir: Abdullah ibnu Omer Ka-be-de tavaf ettiği sırada bir adam karşısına geldi ve: Ebâ Abdirrahmân -yahut da: Ey Omer-in oğlu!- Sen Peygamber-den (kıyâmet gününde mü-min ile Allah arasında olacak) "Necvâ (-Gizli konuşma)" hakkındaki beyânı işittin mi? diye sordu. Omer de şöyle dedi: Ben Peygamber-den işittim şöyle buyuruyordu: "Mü-min Rabb-ine yaklaştırılır -Râvî Hişâm: "Mü-min Rabb-ine yakınlaşır” demiştir-. Nihayet Rabb -i onun üzerine şefkat yanını kor da ona günâhlarını şöyle ikrar ettirir: Şu günâhı biliyor musun? Der. Kul: Biliyorum der: Akabinde iki kerre: Rabb-im biliyorum Rabb-im biliyorum der. Allah da: Ben o günâhlarını dünyâda (insanlardan) gizledim. Bu gün de ben senin lehine bu günâhlarını mağfiret ediyorum buyurur. Sonra mü-minin hasenat sahîfesi kendisine verilir. Diğerlerine yahut kâfirlere gelince onlar şâhidlerin huzurunda: îşte bunlar Rabb-lerine karşı yalan söyleyenlerdir! Diye nida olunur." ibn Abdirrahmân Katâde-den: Bize Safvân İbn Omer-den tahdîs etti şeklinde söyledi. Allah-ın Şu Kavli: yakalayışı -ahâlîsi zulmeder hâlde bulunan memleketleri yakaladığı zaman- işte böyle olur. Şüphesiz ki O-nun çarpması pek elemlidir pek çetindir"(Âyet: 102). 98) "Yardım edici yardım". "Ona yardım ettim" demektir. "Lâ terkenû ile-llezîne zalemû = Zulmedenlere meyletmeyin-- (Âyet: 113). kâne" (Âyet: 116). "Fe-hellâ kâne"(yani "Olsaydı ya") demektir. edildiler)" (Âyet: 116) -yânı teref helak edilmelerine sebeb oldu-. Abbâs: "Zefir" "Şiddetli ses"; "Şehîk" "Zaîf ses"tir(Âyet: 106) demiştir